ستارگانی که حتی قوی ترین تلسکوپ ها درونشان را نمی بینند - مجله آرنا

اخترفیزیک دانان روشی را آزمایش کردند که به صورت بالقوه می تواند برای مشخص شرایط ماده در یک ستاره نوترونی استفاده گردد.

ستارگان نوترونی بسیار دور و بسیار کوچک هستند؛ به طوری که حتی قوی ترین تلسکوپ ها نمی توانند به درون آن ها نگاه نمایند؛ بنابراین دانشمندان می خواهند راهی پیدا نمایند تا بفهمند یک ستاره نوترونی از چه چیزی ساخته شده است.

در پژوهش نو، اخترفیزیکدانان روشی را برای مشخص شرایط ماده درون یک ستاره نوترونی آزمایش کردند. حالت های آشناتر ماده عبارت اند از جامد، مایع و گاز. آنچه دانشمندان در پی دانستنش هستند معادله حالت یک ستاره نوترونی یا EoS است. این معادله خصوصیات ماده را در یک جسم یا ماده توصیف می نماید؛ اما به دست آوردن مقدار های دقیق لازم برای حل این معادله برای یک ستاره نوترونی، به ویژه شعاع آن، آسان نبوده است.

بنابراین محققان آزمایش کردند که آیا می توانند به جای شعاع ستاره نوترونی از مقدار دیگری استفاده و مسئله را ساده تر نمایند یا خیر. آن ها به چیزی روی آوردند که دانشمندان آن را اوج فرکانس طیفی امواج گرانشی در فضا، زمان می نامند که هنگام ادغام ستاره های نوترونی با یک ستاره نوترونی بزرگ تر ساطع می شوند.

یک کره متشکل از مواد ستاره ای متراکم که پس از چنین برخوردی باقی می ماند، با سرعتی سرسام آور می چرخد و امواج گرانشی عظیمی را به بیرون پرتاب می نماید. سیگنال این امواج را می توان با ابزارهای حساس رصدخانه امواج گرانشی مانند رصدخانه موج گرانشی با تداخل سنج لیزری (LIGO) دریافت کرد.

الیاس موست (Elias Most)، اخترفیزیکدان مؤسسه مطالعات پیشرفته در نیوجرسی، می گوید: در اصل، اوج فرکانس طیفی را می توان از روی سیگنال موج گرانشی ساطع شده به وسیله بقایای دو ستاره نوترونی ادغام شده که در نوسان هستند، محاسبه کرد. محققان امیدوارند نتیجه این پژوهش به دانشمندان یاری کند تا این نظریه را شرح دهند که نوترون های موجود در هسته این ستارگان به ذرات زیراتمی حتی کوچک تر به نام کوارک ها تجزیه می شوند.

5858