برندگان اسکار 2018 سال جاری چه در چنته دارند؟
به گزارش مجله آرنا، اسکار مهم ترین جایزه سینمایی دنیا است. چه انتخاب های هر سالش را قبول داشته باشیم و چه نه، به هر حال سرنوشت سینما و مسیر آن را تغییر می دهد. مهم ترین چهره های سینمایی بعد از اسکار هر سال مشخص می شوند. خیلی از آنها کارکشته های سینما هستند و بعضی دیگر چهره های جدیدی که بعد از نامزدی اسکار کارشان را دنبال می کنیم. نامزدها و برندگان اسکار 2018 مهم ترین نام هایی هستند که منتظر تماشا فیلم هایشان هستیم. این لیست کسانی است که سال گذشته نامزد دریافت اسکار برترین فیلم بوده اند. بیشترشان پروژه های بعدی شان را آغاز نموده اند که بعضی شانس حضور دوباره در اسکار 2019 را دارند ولی اکثرشان به سال بعد می رسند.
گیلرمو دل تورو
فیلمساز مکزیکی سال گذشته با فیلم شکل آب توانست دل منتقدان را ببرد. فیلمی که البته خیلی ها معتقد بودند در حد و میزان هایی که تحسین شد، نبود اما در برهوت فیلم های بزرگ شکل آب انتخاب ناگزیری به شمار می رفت. فیلمی که در اوج جنگ سرد اتفاق می افتد. درباره زن تنهایی که کارمند دون پایه آزمایشگاهی است که در آن تحقیقات سری انجام می گیرد. در آزمایشگاه زن با یک موجود عجیب الخلقه آشنا می گردد و رابطه عاطفی میان شان شکل می گیرد. دل تورو بعد از دوستان صمیمی اش الخاندرو گونزالس ایناریتو و آلفونسو کوارون سومین مکزیکی بود که نامزد دریافت اسکار برترین کارگردانی شد. سال گذشته دل تورو هم اسکار برترین فیلم و هم برترین کارگردانی را به خانه برد. بعد از پیروزیت شکل آب بنظر می رسد تصمیم گرفته برای مدتی به تلویزیون مهاجرت کند. مراحل پیش فراوری سریال جادوگرها را طی می نماید که قسمت دوم از سه گانه ای است که پیش تر سریال داستان های آرکادیا از این سری پخش شده بود. دو فیلمنامه هم آماده ساخت دارد که بنظر می رسد قرار است از میان آن دو پینوکیو را زودتر آغاز کند. سال جاری در فصل جوایز حضور ندارد.
لوکا گوادینینو
فیلم مرا به نام خودت صدا بزن مهم ترین فیلم مستقل سال گذشته بود. با تصاویر و قاب بندی های چشم نواز. فیلم در دهه 80 ایتالیا می گذرد. در یک خانواده ایتالیایی فرهیخته که پسر نوجوانی دارند و آمدن پسر دانشجوی آمریکایی برای تعطیلات پیش آنها خیلی چیزها را به هم می ریزد. جیمز آیوری برای نوشتن فیلمنامه اقتباسی مرا به نام خودت صدا بزن در سن 89 سالگی اسکار گرفت و لقب مسن ترین دریافت نماینده جایزه اسکار را به خودش اختصاص داد. مرا به نام خودت صدا بزن معروفیت زیادی برای گوادانینیو به ارمغان آورد. او سال جاری هم شانس این را دارد که دوباره نظرها را به خودش جلب کند. سوسپریا فیلم نو گوادانینو فضایی کاملا متفاوت با درام قبلی اش دارد. این بار سراغ فیلمی در ژانر هارور و با مایه های فانتزی رفته است. فیلم در بخش مسابقه جشنواره ونیز حضور داشت و البته مثل اثر قبلی گوادانینو سر و صدا نکرد. سوسپریا ماجرای تاریکی است که در دل یک کمپانی پایکوبی نفوذ نموده و می چرخد. تاریکی مدیر هنری کمپانی و یک پایکوبینده جوان جاه طلب را در خودش فرو می کشد. بعضی ها تسلیم این کابوس می شوند و بقیه درنهایت برمی خیزند. با توجه به نظرات منتقدان بعید است پیروزیت سال گذشته گوادانینو تکرار گردد. این بار گوادانینو با ستاره هایی مثل داکوتا جانسون و تیلدا سویینتون کار نموده است.
جو رایت
هر چقدر بازیگرانی که با جو رایت کار می نمایند خوش شانس هستند، خودش کارگردان بدشانسی است و کمتر پیش می آید که بتواند نظر اعضای آموزشگاه را به خودش جلب کند. با این وجود سال گذشته درام تاریخی تاریک ترین ساعت درباره تصمیم وینستون چرچیل سیاستمدار انگلیسی در آستانه جنگ جهانی دوم برای مقاومت یا تسلیم در برابر هیتلر مورد توجه اعضای آموزشگاه نهاده شد و نامزد اسکار برترین فیلم شد. بازی درخشان گری اولدمن که برای این فیلم اسکار را هم از آن خودش کرد البته در این انتخاب بی تاثیر نبود. جو رایت بعد از فیلم تاریک ترین ساعت بلافاصله سراغ یک درام جنایی اسرارآمیز رفت. فیلم زنی در پنجره (The Woman in the Window) با بازی ایمی آدامز داستان زنی را روایت می نماید که ترس از جمعیت دارد. او به تنهایی در خانه اش زندگی می نماید. او جاسوسی همسایه تازه اش را می نماید و شاهدی می گردد بر اعمالی خشونت بار. گری اولدمن در این فیلم دوباره با جو رایت همکاری نموده است ولی فیلم در فصل جوایز سال آینده اکران خواهد شد و سال جاری جو رایت فیلمی برای رقابت ندارد.
کریستوفر نولان
بعد از تسخیر فضا در فیلم میان ستاره ای و پیروزیت های شوالیه تاریکی نولان سراغ یک اثر بزرگ جنگی رفت. دانکرک سال گذشته از لحاظ کارگردانی و فنی خیلی ها را مبهوت کرد. فیلم در زمین و آسمان و دریا داستان متفقین را در اوج جنگ جهانی دوم روایت می نماید. در حقیقت همه قصه فیلم در لانگ شات می گذشت و به همین علت بازیگران فیلم حتی تام هاردی هم نامزد دریافت جایزه نشدند. دانکرک اسکار جوایز فنی را به خانه برد. کریستوفر نولان هم نامزد برترین کارگردانی و هم برترین فیلم شد. کریستوفر نولان بعد از دانکرک هنوز پروژه دیگری را آغاز ننموده است. بین کارهای قبلی اش هم غالبا دو سه سال فاصله بود و احتمالا سال آینده گزارش می گردد که چه پروژه بزرگ دیگری را در دست دارد.
جوردن پیل
فیلمسازان جوان مستقل معمولا به محض اینکه یک سال مطرح می شوند سال دیگر سعی می نمایند فیلم بعدی شان را حتما به جشنواره ها برسانند تا نام شان از یادها نرود. اتفاقی که بعد از فیلم ویپلش برای دیمین شزل افتاد و سال بعد از آن با لالالند توانست پیروز تر هم ظاهر گردد. مشابه این شرایط سال جاری برای جوردن پیل به وجود آمده است. سال گذشته برو بیرون در حد یک پدیده ظاهر شد. کمتر پیش می آید که فیلمی در ژانر وحشت این طوری مورد توجه منتقدان قرار بگیرد. اما مایه های تبعیض نژادی که در داستان برو بیرون وجود داشت یاری کرد تا فیلم جوردن پیل بتواند خودش را مطرح کند. اولین فیلم این کارگردان جوان سیاهپوست درباره پسر سیاهپوستی بود که با دختر سفیدپوستی نامزد می نماید و به خانه دختر در حاشیه شهر می رود تا با خانواده اش آشنا گردد. خانواده ای که عجیب و مرموز هستند. جوردن پیل برای فیلمنامه برو بیرون اسکار برترین فیلم سال 2018 را گرفت و بلافاصله سراغ پروژه بعدی اش رفت که باز هم یک تریلر ترسناک با مایه های اجتماعی است. فیلم قرار است اسفند سال جاری پخش گردد و در حال حاضر مراحل فنی اش را طی می نماید. الیزابت ماس، بازیگر تحسین شده سریال داستان یک ندیمه به همراه لوپیتا نیونگ او بازیگران اصلی فیلم هستند. تاریخ اکران فیلم پیل عجیب است چون اگر اسفند ماه اکران گردد بعید است که در اسکار سال 2020 جزو رقبای اصلی باشد.
گرتا گرویگ
فیلمی درباره دختر نوجوان 17 ساله ای که از زندگی در شهر کوچک شان خسته است و میان بریدن از خانواده ای که دوستش دارند و دوست شان دارد و شور جوانی کردن در یک شهر بزرگ گیر افتاده است. گرتا گرویگ که او را به عنوان بازیگر فیلم های مستقل می شناختیم با این فیلم نامزد دو جایزه اسکار برترین کارگردانی و برترین فیلمنامه شد که برای اولین فیلمش گام فوق العاده ای محسوب می گردد. گرویگ به عنوان بازیگر فعلا پروژه ای ندارد اما یک پروژه نو مهم در حال فیلمبرداری دارد. او اقتباس نوی از زنان کوچک نوشته لوییزا می آلکوت با بازی اما واتسون، سیرشا رونان و تیموتی شالامه (بازیگری که سال گذشته در مرا به نام خودت صدا بزن درخشید) می سازد. فیلم دقیقا یک سال دیگر در فصل جوایز سال 2020 اکران می گردد و بنظر می رسد پیروزیت دیگری در انتظار گرتا گرویگ باشد. زنان کوچک داستانی کلاسیک درباره خانواده ای آمریکایی با چهار دختر است که پدرشان به جنگ های داخلی رفته و خانواده مجبور می شوند پیش عمه ثروتمندشان بروند.
پل توماس اندرسون
یکی از برترین فیلم های سال گذشته که نامزد جایزه اسکار هم شد شبح خیال ساخته پل توماس اندرسون بود. فیلمی با بازی درخشان دنیل دی لوییس و قاب های خیال انگیزی که خود اندرسون بسته بود. البته توقع نداشتیم بعد از پیروزیت آن فیلم اندرسون سال جاری هم ما را به یک ضیافت سینمایی دعوت کند. هر چه باشد او کارگردانی است که در طول سه دهه فیلمسازی فقط نزدیک به هشت فیلم بلند در کارنامه اش دارد. پل توماس اندرسون برای آن فیلم نامزد جایزه اسکار برترین کارگردانی و برترین فیلم شد و البته دنیل دی لوییس هم در آخرین نقش آفرینی اش در سینما (چون گفت که بعد از این فیلم بازنشسته می گردد) درخشان بود. متاسفانه بازی اسکار را به گری اولدمن باخت. معلوم نیست چند سال دیگر باید صبر کنیم تا شاهد اثر درجه یک دیگری از این فیلمساز مستقل بااستعداد آمریکایی باشیم.
استیون اسپیلبرگ
فیلمی درباره یکی از جنجال های بزرگی که روزنامه واشنگتن پست به پا کرد و روی جلدش را به ماجرای جنگ ویتنام اختصاص داد. فیلم البته بیشتر داستان زندگی کاترین گراهام است که اولین ناشر زن مطبوعات در آمریکا محسوب می گردد. زنی که مریل استریپ با هنرمندی تمام او را در فیلم اسپیلبرگ به تصویر کشید و نامزد اسکار هم شد. اسپیلبرگ کارگردان پرکاری است و وقتی این مطلب نوشته می گردد در حال پیش فراوری دو فیلم داستان وست ساید و آدم ربایی ادگاردو موراتا است و فیلم سال جاریش هم اکران شده: بازیکن شماره یک آماده (Ready Player One). فیلمی که هر چند یادآور بازیگوشی های اسپیلبرگ در فیلم هایی مثل برخورد نزدیک از نوع سوم و بقیه فیلم های علمی-تخیلی اش بود اما چندان نظر منتقدان را جلب نکرد و نصیبی هم از جشنواره های مختلف نبرد. کارگردان نامزد اسکار سال گذشته با فیلم سال جاریش نمی تواند دوباره به رقابت اسکار راه پیدا کند. فیلم بازیکن شماره یک آماده داستان پسری است که در فضای مجازی یک دنیای واقعی خلق می نماید. فیلم سرگرم نماینده ای که بعید است در اسکار 2019 رهاوردی برای این کارگردان حرفه ای داشته باشد.
مارتین مک دونا
مک دونا کارگردان، فیلمنامه نویس و نمایشنامه نویس ایرلندی هم جزو آن کسانی است که در سینما خیلی گزیده کار عمل می نماید. در طول یک دهه ای که آغاز به ساخت فیلم در سینما نموده فقط سه فیلم در کارنامه اش دارد. فیلم اولش در بروژ توجه ها را به سمت او جلب کرد و فیلم سه بیلبورد خارج از ابینگ، میزوری هم سال گذشت توانست جایزه های زیادی نصیب خودش و مک دونا کند. مک دونا برای این فیلم نامزد اسکار برترین فیلمنامه و برترین فیلم شد. از او هم توقع نمی رفت که بعد از پیروزیت سال گذشته اش سال جاری هم فیلمی داشته باشد. معمولا روی پروژه هایش و بخصوص فیلمنامه هایی که می نویسد زمان زیادی می گذرد. در حال حاضر حتی هیچ شایعه ای هم وجود ندارد که نشان بدهد او مشغول کار روی یک پروژه نو است.
منبع: دیجیکالا مگ