بیانیه هیات داوران، چراغ حقیقت در این سرزمین روشن است - مجله آرنا

به گزارش گروه فرهنگی مجله آرنا در متن بیانیه هیات داوران چهاردهمین جشنواره بین المللی سینماحقیقت که توسط علی راضی خوانده شد، نوشته شده است:

به روزگار تنهایی در این سال سخت که بیماری دنیا گیر ما را تنهاتر و در خود فرو رفته تر نموده است، سینمای مستند ایران مراسم پایانی جشنواره سینما حقیقت را جشن می گیرد. شادی عظیم ما این است که در این شرایط توانست به خانه های بسیاری از ایرانیان راه پیدا کند و آن ها را به دیدن و اندیشیدن درباره بخشی از خویشتن دعوت کند. همچنین از مشاهده فرایند جستجوگری و ادامه حیات سینمای مستند ایران خرسندیم.

مگر می گردد کشوری دایه دار فرهنگ و هنر را بدون سینمای مستند پویا پرسشگر و پیشرو تصور کرد. مگر نه اینکه سینمای مستند امکان بشری است برای آنکه ما را و دنیا ما را با فرض های پنهان شده یا به حاشیه رانده شده رو در رو سازد؟ مگر نه اینکه سینمای مستند امکانی است برای آشکار کردن حقیقت انکار شده بشری یا حتی حقیقت انکار شده یک فرد؟ زیرا که این سینما سینمایی انسانی است که در آن افراد با نام کوچک شان و با هویت فردی شان صدایی پیدا می نمایند.

دهه ها است که سینمای مستند ایران در روشن نگاه داشتن چراغ پرسشگری و هستی اندیشی در این سرزمین نقش بازی می نمایند. با این ایده که ساخت فیلم مستند عملی است به سوی آگاهی زیر که آگاهی یک عمل است که خود می تواند موضوع آگاهی را تغییر دهد.

پانزده روزی که گذشت برای ما به عنوان اعضای هیئت داوران چهاردهمین جشنواره حقیقت، فرصت عظیمی بود برای نگریستن به بخشی از سینمای مستندِ زنان و مردان ایران. از باز دیدن این همه تنوع اقلیمی، زبانی و قومی در سرزمین مان به وجد آمدیم. با فیلم های شما در خصوص بحران های زیست محیطی که ایران مان را تهدید می نماید همراه شدیم و خون دل خوردیم. آرزو می کنیم هرچه زودتر در خیشی ملی بحران های زیست محیطی این سرزمین فروکش نمایند. بسیار کنجکاو بودیم مناظر بیشتری از زندگی شهری و طبقه شهرنشین را در فیلم ها ببینیم. اما متاسفانه یا بحران کرونا یا سختی ها و محدودیت های دگر تعداد چشم انداز ها به زندگی شهری را در میان فیلم های سال جاری کم نموده بود. از مسئولان و تصمیم گیرندگان خواهش می کنیم با بازتر کردن فضا، فرصت های ساخت چنین فیلم هایی را بیشتر نمایند. زیرا که هر منظر واجد حقیقت و داستان خود است و ایران ما و سینمای مستند ما بسیار به تنوع حقیقت های فراوری شده در پهنه های گوناگون احتیاج دارند.

با تمام بالا ها و پایین ها در پس قرن ها و اعصار هیچگاه چراغ حقیقت در این سرزمین خاموش نشده است. حقیقت یک پرسش است و نه یک معرفت یقین یافته و از پیش معین شده. پس زنده باد سینمای مستند ایران. زنده باد فیلمسازان سینمای مستند ایران.