دومین دلیل نابینایی غیر قابل برگشت ، ضرورت معاینات افراد بالای 40 سال - مجله آرنا

به گزارش گروه اجتماعی مجله آرنا به نقل از پنجمین همایش بهاره چشم پزشکی ایران، دکتر نوید نیلفروشان، در مورد بیماری گلوکوم گفت: گلوکوم یک بیماری عصب بینایی و اصطلاحاً یک نوع اپتیک نوروپاتی است که به عنوان دومین دلیل نابینایی غیرقابل برگشت در جهان مطرح می باشد.

وی اضافه کرد: در بیماری گلوکوم عمدتاً افزایش فشار داخل چشمی است که عصب بینایی را به تدریج آسیب زده ودر اوایل بیماری منجر به کاهش دید محیطی (میدان بینایی) و سپس کاهش شدید کل دید فرد ونهایتا نابینایی می گردد.

نیلفروشان ادامه داد: متأسفانه آسیب های ناشی از بیماری با علم امروز قابل اصلاح و برگشت نیست. یعنی اگر اختلالی در عصب بینایی ناشی از این بیماری اتفاق بیافتد، آسیب ایجاد شده قابل اصلاح و درمان نمی باشد. کاری که برای این بیماران باید انجام دهیم، ضمن تشخیص زودرس، با انجام اقدامات درمانی مناسب از تخریب بیشتر عصب بینایی و کاهش بینایی پیشگیری کنیم.

این متخصص چشم و فلوشیپ گلوکوم و قرنیه، ادامه داد: این بیماری وابسته به سن است گرچه در تمامی سنین این بیماری ممکن است اتفاق بیافتد. به طوری که از هر 4 تا 5 هزار نوزادی که متولد می گردد ممکن است یکی از آن ها مبتلا به گلوکوم گردد. در سنین بالاتر این اندازه ابتلا، خیلی بیشتر وجود دارد بطوریکه حدود یک تا دو درصد افراد بالای 40 سال در هر جامعه ای ممکن است مبتلا به این بیماری شوند. هرچه سن بالاتر می رود احتمال ابتلاء به این بیماری بیشتر است و در افراد بالای 70 و 80 سال به چیزی حدود 4 تا 5 درصد می رسد یعنی احتمال بروز بیماری در سنین بالترا بیشتر خواهد بود.

وی اضافه کرد:از مهمترین عوامل ایجاد نماینده بیماری گلوکوم بالا رفتن فشار داخل چشمی است که این احتمال در برخی افراد بیشتر دیده میگردد برای مثال افرادی که از شماره عینک بالا استفاده می نمایند، آن هایی که اصطلاحاً نزدیک بین و دوربین هستند، ممکن است هر دو گروه در معرض بیماری گلوکوم قرار گیرند.

نیلفروشان گفت: احتمال بروز گلوکوم در افراد با زمینه مثبت خانوادگی، نسبت به سایر افراد جامعه ممکن است 4 تا 5 برابربیشتر باشد.

وی اضافه کرد: آن هایی که سابقه ضربه به چشم داشته اند و به خصوص ضربه ای که منجر به اعمال جراحی شده و به طور کلی اعمال جراحی متعدد در داخل چشم به هر دلیلی می تواند زمینه ساز ایجاد گلوکوم باشد. آن هایی که به دلیل بیماری های زمینه ای چشمی مثل حساسیت و آلرژی احتیاج به مصرف برخی از قطره ها به خصوص قطره های کورتونی دارند، ممکن است در معرض بیماری گلوکوم قرار بگیرند.

استاد چشم پزشکی دانشگاه علوم پزشکی ایران گفت: بیماری های جسمی مثل دیابت و آن هایی که فشارخون بالا دارند یا آن هایی که بیماری های تیروئیدی دارند جز افرادی هستند که ممکن است با احتمال بیشتری دچار بیماری گلوکوم شوند

وی اضافه کرد: مهم ترین علامت بیماری گلوکوم بی علامتی است و در بیشتر مواقع، بالای 80 تا 90 درصد، هیچ گونه علامتی را بیماران ذکر نمی نمایند و فقط در حدود 5 درصد از بیماران هستند که ممکن است علامتی مثل قرمزی چشم، سردرد، چشم درد، کاهش ناگهانی دید را نشان دهند. بیماری گلوکوم معمولاً ابتدا به دید محیطی و سپس دید مرکزی یا دید دقیق افراد آسیب می زند و این آسیب تدریجی است. اغلب افراد متوجه این تغییر نمی شوند و بنابراین زمانی که فرد به دلیل آگاهی از کاهش دید مرکزی به پزشک مراجعه می نماید، در واقع بیماری در مراحل خیلی پیشرفت قرار گرفته است.

نیلفروشان ادامه داد: بنابراین بیماران این نکته را باید در نظر داشته باشند که در بیشتر مواقع هیچ علامتی ندارند به این خاطر به این بیماری سارق بی سرو صدای بینایی می گویند.

وی اضافه کرد: تشخیص بیمارعمدتا با انجام معاینه به وسیله چشم پزشک است و در کنار آن استفاده از یکسری روش های تصویربرداری می باشد که ممکن است برای بیماران لازم باشد در طول زندگی هر چند وقت یکباراین تست ها تکرار گردد پس از تشخیص بیماران تحت درمان با دارو قرار می گیرندکه عمدتا به صورت قطره های چشمی میباشد. در کنار دارو ممکن است روش های لیزری و جراحی نیز برای کنترل بیماری و پیشگیری از پیشرفت بیماری الزامی گردد.

نیلفروشان تاکید نمود: افراد باید بدانند که ممکن است در طول زندگی چندین نوبت احتیاج به عمل های جراحی مختلف داشته باشند. هدف از اقدام های درمانی که برای بیماران انجام می گردد این است که ما نگذاریم بیماری پیشرفت کند. ما نمی توانیم بیماری را درمان کنیم به آن مفهومی که به فرد یک دارویی دهیم یا جراحی و لیزر کنیم و بعد بگوئیم بیماری کاملا رفع شده و احتیاج به اقدام دیگری نیست.

البته در درصد کمی ازبیماران ممکن است درمان قطعی با لیزر یا جراحی اتفاق بیافتد..

این متخصص چشم و فلوشیپ گلوکوم و قرنیه، اضافه کرد: توصیه ای که برای بیماران و پیشگیری از بیماری در جامعه داریم، این است که با توجه به اینکه به گلوکوم، بیماری خاموش لقب می دهند توصیه می کنیم در افراد بالای 40 سال هر دو تا سه سال یکبار ودر افراد بالای 70 سال هر یک تا دو سال یکبار معاینه چشمی به صورت روتین انجام گردد.

وی ادامه داد: آن هایی که زمینه های مثبت خانوادگی بیماری گلوکوم را دارند حتماً باید در سنین پایین تر و دفعات بیشتر مورد معاینه قرار گیرند و این نکته ای است که باید به عنوان توصیه به آن توجه گردد.

نیلفروشان گفت: بیماری گلوکوم دومین دلیل ایجاد نابینایی در جهان است و چیزی حدود 80 تا 90 میلیون نفر در جهان دچار این بیماری هستند که چیزی حدود 10 درصد از این ها دچار نابینایی دوطرفه اند و حدود 15 درصد از نابینایی هایی که در جهان داریم ناشی از گلوکوم است که اگر این بیماری زود تشخیص داده گردد و زود درمان گردد می گردد از این نابینایی پیشگیری کرد و اگر رخ داد، دیگر قابل برگشت و درمان نخواهد بود.