جهان پساکرونا این شکلی است ، عمر و عمق آثار، گروگان شیشه عمر کرونا - مجله آرنا

گروه سیاسی مجله آرنا- کیومرث دنیاگیری؛ کرونا دنیا را به هم ریخته، اما نه به گونه ای که بلافاصله پس از کرونا منتظر دورانی جدید در عالم باشیم که ساختار های جدید به کلی دچار دگرگونی و دگردیسی شده است؛ تغییرات ساختاری ده ها سال است در سطح دنیا با افول مولفه های تمدن جدید شکل گرفته و وقایع مختلف سرعتش را کم یا زیاد می کند.

کرونا از عواملی است که، چون کاتالیزوری عمق بخشی این تغییرات را سرعت غریبی بخشید؛ مهمترین این تغییرات را در سه محور خلاصه می کنند:

حاشیه رفتن دنیای سازی و تقویت دولت های ملی

کاهش قدرت برند غربی، تسریع انتقال قدرت از غرب به شرق

رکود و بی چشم اندازی مالی

حاشیه رفتن دنیای سازی و تقویت دولت های ملی

همه گیری باعث تقویت نقش دولت و ناسیونالیسم خواهد شد. دولت ها از هر نوعی که باشند، اقدام لازم و اضطراری را برای مدیریت بحران اتخاذ می کنند و احتمالا بعد از انتها بحران همچنان به خاطر منافع خود به انجام آن ها اصرار می ورزند.

آنچه تغییر نخواهد کرد ماهیت اساساً متناقض سیاست دنیای است. در دوره جدید همکاری دنیای احتمالا تضعیف و رقابت قدرت های بزرگ افزایش خواهد یافت. به بیان دیگر همانطور که اپیدمی های پیشین مثل شیوع آنفولانزای 1918-1919 نتوانست به رقابت قدرت های بزرگ انتها دهد، کووید 19 هم نمی تواند چنین کند.

ما شاهد عقب نشینی بیش از پیش از دنیای شدن خواهیم بود، زیرا شهفرایندان برای محافظت از خود به دنبال دولت های ملی می گردند و دولت ها نیز به دنبال افزایش قدرت خود برای مقابله با تهدیدات آینده می فرایند.

کاهش قدرت برند غربی، تسریع انتقال قدرت از غرب به شرق

کووید 19 همچنین تغییر قدرت و نفوذ از غرب به شرق را تسریع خواهد کرد. کره جنوبی و سنگاپور بهترین واکنش را نشان داده اند و چین نیز پس از اشتباهات اولیه خود به خوبی توانست در ادامه بحران را مدیریت کند. پاسخ دولت در اروپا و آمریکا بسیار تردیدآمیز بوده و احتمالا باعث کاهش قدرت برند غربی می شود.

عمر رکود بسته به شیشه عمر کرونا است!

بیکاری 3 میلیون نفر طی کمتر از یک هفته در امریکا قله کوه یخی است که بخش اعظمش در زیر آب است؛ قرنطینه بیش از نیمی از جمعیت دنیا و آثار سخت به ویژه در غرب که امروز همه چیز اقتصاد است، از هر تکانه دیگری در طول دهه های اخیر در کوتاه مدت شدیدتر است.

گرچه برخی از کارشناس ها این بحران کرونا را با بحران سال 2008 مقایسه می کنند. اما به نظر سطح این دو بحران خیلی متفاوت است. بحران سال 2008 در واقع بحرانی بود که در بانک ها و مؤسسات مالی شکل گرفت. اما در سال 2020 بانک ها و مؤسسات مالی از سال 2008 قوی تر هستند. بحرانی که الآن داریم؛ بحران در حوزه بهداشت و سلامت است و مسئله اینجا هست که این بحران چقدر می تواند بر بخش واقعی اقتصاد تأثیر منفی بگذارد.

شرایط اقتصاد دنیای پیش از این بحران شرایط بدی نبوده است، ولی پس از بحران نا اطمینانی بزرگی در بازار ها زیاد شده است. در حال حاضر فعالان بزرگ مالی و کارشناسان و صاحب نظران این حوزه نمی دانند که این بحران چقدر می تواند صدمه بزند و تا کی ادامه پیدا خواهد کرد. این است که کلیشه های این بحران با بحران سال 2008 متفاوت است.

چون در حال حاضر مؤسسات مالی و تجاری و بانک های بین ¬المللی از صورت ¬های مالی قوی برخوردار هستند و، چون نرخ بیکاری در کشور های صنعتی بسیار پایین است، ریکاوری یا بازگشت از بحران ممکن است سریع اتفاق بیفتد. یعنی به محض اینکه بازار قانع شود که بحران ویروس کرونا کنترل شده است، شما ملاحظه خواهید فرمود که بازار ها به تعادل جدیدی باز می گردند. مشکل اینجاست که تازه چند روز است که این بحران در یک کشوری مثل آمریکا ظهور پیدا کرده است و اینکه تا چه زمانی ادامه پیدا کند محل سؤال است.

اگر همان فرایند ویروس در دنیا مثل فرایند ویروس در چین و فرایندی که مثلاً در کشور ما دارد طی می شود باشد و یا اگر فرایند ویروس در کشور آمریکا نیز به همین صورت باشد، احتمالاً حداقل دو تا سه ماه اقتصاد این کشور ها درگیر خواهند بود و این باعث خواهد شد که سقوط بازار ها در این بازه زمانی ادامه دار باشد. به هر حال باید ببینیم که در نهایت بازار ها به کدام سمت حرکت خواهند کرد.

به طور خلاصه، کووید 19 دنیایی را ایجاد می کند که کمتر باز، مرفه و آزاد باشد. لزوماً اینگونه نبوده، اما ترکیب ویروس کشنده، برنامه ریزی ناکافی و رهبری بی کفایت، بشریت را در مسیری جدید قرار داده است.

رهبران با اثبات قدرت مدیریتشان در بحران کووید-19 به شهفرایندان، می توانند برخی سرمایه های سیاسی را برای خودشان دست و پا کنند. اما برای رهبرانی که شکست می خورند، بسیار سخت خواهد بود که در برابر وسوسه سرزنش و مقصر دانستن دیگران ایستادگی کنند.