چرا پاهای شما در زمستان بوی بدتری دارد؟ - مجله آرنا

پزشک بیماری ها پا، رابرت کورنفیلد، می گوید: تقصیر کفش و جوراب است! بسته نگه داشتن پا گرما و تجمع عرق را بیشتر می نماید. دکتر کورنفیلد سابقه بسیار زیادی در درمان بیماری های پا و زانو در نیویورک دارد.

وی می گوید: اگر پا بتواند به خوبی هوا را خارج کند، زمینه رشد و تکثیر باکتری را فراهم نمی نماید.

پاهای بدبو

پا به خودی خود بو نمی دهند. مقصر اصلی باکتری هایی هستند که روی پوست زندگی نموده و از اجزای موجود در عرق تغذیه می نمایند. بر طبق یکی از مطالعات زیست شناسی در یک مجله کانادایی، باکتری استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس (Staphylococcus epidermidis) که یکی از باکتری های مقیم روی پوست است ترکیبی به نام اسیدایزو والریک فراوری می نماید. این ترکیب از اسیدآمینه موجود در عرق تغذیه می نماید که لئوسین نام دارد. اسید ایزو والریک بوی پنیر تند و تیز پنیر می دهد.

محققان دریافته اند که نوع دیگری از باکتری به نام باکیلوس سابتیلیس (Bacillus subtilis) نیز بوی شدید و تندی دارد. این باکتری شبیه عصا است در روده های انسان و همین طور روی پوست زندگی می نماید.

بر حسب چیزهایی که می پوشید، ممکن است به این باکتری ها و دیگر انواع آنها شانس رشد و زندگی بدهید. لباس های نخی رطوبت را جذب و دفع می نمایند. الیاف مصنوعی رطوبت را جذب نمی نمایند و در عوض آن را بین الیاف پارچه به دام می اندازد. طبق مطالعاتی که در مجله تحقیقات منسوجات در سال 2007 چاپ شد، پارچه های پلی استر بیشتر از پارچه های نخی یا پشمی بوی بد از خود متساعد می نمایند. بر اساس مطالعات دیگری که در سال 2014 منتشر شد، محققان بعد از این که از سوژه های خود خواستند با لباس هایی که الیاف طبیعی و الیاف مصنوعی دارد آنقدر دوچرخه سواری نمایند تا عرق نمایند، به نتیجه مشابه رسیدند. لباس های پلی استر بدبوتر، نامطبوع تر، کم هوادار و زننده تر از لباس های نخی هستند.

بنابراین، پزشکان متخصص بیماری های پا به بیمارانی که از بوی بد و تند پا شاکی هستند توصیه هایی در خصوص تغییر لباس می نمایند.

دکتر راندریک ویلیام سون، پزشک متخصص بیماری های پا در آتلانتا، می گوید: من همواره به این بیماران توصیه می کنم جوراب نخی بپوشند نه نایلونی. نخ بیشتر از الیاف دیگر به پای شما نفس می دهد.

مبارزه با بوی بد پا

راهکارهای دیگر برای مبارزه با بوی بد پا شامل از بین بردن رطوبت و پیشگیری از تجمع باکتری در لابه لای انگشتان پا است. دکتر ویلیام سون می گوید او به بیماران خود توصیه می نماید که در انتها هر روز کمی پودر ضدقارچ روی پاهایشان بپاشند. با این کارها می توانند از رطوبت پیشگیری نمایند و مانع از عفونت های زننده ای مانند پای ورزشکار شوند که به علت قارچ موجود در زمین های ورزشی ایجاد می گردد.

در موارد بد، استفاده از اسپری لیزول در کفش می تواند مفید باشد. او توصیه می نماید افرادی که همواره پاهایشان عرق می نماید در طول روز یک یا دو بار جوراب هایشان را تعویض نمایند تا به باکتری فرصت کمتری برای رشد بدهند.

دکتر کرنفیلد می گوید رژیم غذایی خود را نیز تغییر دهید: مثلا از شکر فرآوری شده استفاده نکنید، سیستم ایمنی بدن را تفویت نمایید و باکتری بیماری زا را از خود دور کنید. وی پیشنهاد می نماید که از مواد بهداشتی ضدتعرق و از بین برنده بوی بد بدن برای پاها هم بهره ببرید. آنهایی که استرس مزمن دارند بیشتر عرق می نمایند. بنابراین، بوی بد پاها می تواند علامت یک بیماری باشد.

کرنفیلد اضافه نمود: نکته جالب در خصوص بوی پاها این است که بسیاری از مردم خجالت می کشند چنین مسئله ای را با پزشک مطرح نمایند. اما مراجعه به پزشک حتماً مفید خواهد بود و شرایط آنها را بهتر خواهد نمود.