علل پتاسیم پایین - مجله آرنا

مترجم: مهناز مزارعی

سطوح پتاسیم پایین ممکن است از شرایط بهداشتی مختلفی از جمله نارسایی کلیه، سطح هورمون تغییر یافته و غیره و بعلاوه به دلیل بعضی داروها ناشی گردد. چنین کاهشی در سطح پتاسیم ممکن است منجر به خستگی، ضعف عضلات، ضربان قلب نامنظم و فشار خون بالا گردد.

پتاسیم یکی از ضروری ترین مواد معدنی مورد احتیاج بدن انسان است و برای عملکرد طبیعی سلول های عضلانی و اعصاب بسیار مهم است. این ماده غالبا در داخل سلول ها به اسم یون مثبت به جامانده (K +) یا به شکل کلرید پتاسیم (KCl) موجود است. پتاسیم نقش مهمی در حفظ عملکرد طبیعی سلولی و متابولیسم دارد. بعلاوه برای حفظ پتانسیل الکتریکی و الکترولیت متعادل و بعلاوه تعادل اسید و باز در مایعات بدن یاری می نماید. سطح نرمال پتاسیم در خون برابر با 3.5-5 میلی اکی والان بر لیتر است و تغییرات در این سطوح می تواند با چندین عمل بدن باعث ایجاد اختلال گردد. سطح پتاسیم خون کاهش یافته به اسم هیپوکالمی شناخته می گردد، در حالی که شرایطی که با پتاسیم بالا شناخته می گردد، به هیپوکالمی اشاره دارد. پتاسیم برای عملکرد کارآمد هر دو عضلات داوطلبانه و غیرارادی لازم است. بعلاوه به انتقال ضربانهای عصبی، انقباض عضلات و تنظیم ضربان قلب یاری می نماید. پتاسیم برای سلامتی گوارشی و بعلاوه عملکرد طبیعی قلب و کلیه مهم است.

سطح نرمال پتاسیم در خون برابر با 3.5-5 میلی اکی والان بر لیتر است و تغییرات در این سطوح می تواند با چندین عمل بدن باعث ایجاد اختلال گردد. سطح پتاسیم خون کاهش یافته به اسم هیپوکالمی شناخته می گردد، در حالی که شرایطی که با پتاسیم بالا شناخته می گردد، به هیپوکالمی اشاره دارد.

با توجه به زیر، گزارش کوتاهی از بیماری ها یا شرایطی که ممکن است باعث کاهش سطح پتاسیم خون گردد بیان می گردد:

علل سطح پایین پتاسیم

هیپوکالمی یا پتاسیم کم، با ضعف عضلانی تعیین می گردد. یک نفر از پنج نفر تنها به دلیل هیپوکالمی در ایالات متحده تشخیص داده شده است. کمبود رژیم غذایی پتاسیم یکی از علل آشکار ناشی از هیپوکالمی است، اما به ندرت مشاهده می گردد زیرا این ماده معدنی در بسیاری از میوه ها و سبزیجات که روزانه مصرف می شوند، وجود دارد.عامل اصلی کاهش سطح پتاسیم، کاهش بیش از حد پتاسیم از بدن است. چنین زیانی ناشی از دلایل زیر ممکن است رخ دهد.

مسائل کلیه

بعضی بیماری ها و بیماری های کلیوی مانند نارسایی حاد کلیه، بیماری مزمن کلیه (CKD) و اسیدوز کلیه می توانند باعث کاهش سطح پتاسیم شوند. این شرایط با عملکردهای دفع ناکافی که منجر به از دست رفتن بیش از حد پتاسیم از بدن به وسیله ادرار، و بعلاوه به دلیل استفراغ و اسهال باعث می گردد، تعیین می گردد. علاوه بر این، شرایطی مانند سندرم بارتر و سندرم فانکنی، که با عملکرد نرون تعیین می شوند، ممکن است مسئولیت هیپوکالمی را هم داشته باشند.

مسائل غدد درون ریز

عمل هورمون های خاص مانند انسولین و آلدوسترون مسئول حفظ سطح مطلوب پتاسیم در بدن است. عدم تعادل در این هورمون ها ممکن است منجر به از دست رفتن بیش از حد پتاسیم از بدن گردد. مسائل عمده هورمونی که روی سطح پتاسیم تاثیر می گذارد عبارتند از:

آلدوستروهمم اولیه:

با اضافه کردن هورمون آلدوسترون به وسیله غده فوق کلیه تعیین می گردد. این منجر به از دست رفتن پتاسیم و ذخیره بیش از حد سدیم به وسیله کلیه ها می گردد.

کتواسیدوز دیابتی:

این شرایط ناشی از مصرف بیش از حد از ذخایر چربی افراد مبتلا به دیابت نوع 1 است. این منجر به تشکیل کتون ها، اختلال در تعادل اسیدی و بازی ادرار و بعلاوه ادرار مکرر می گردد که در نهایت منجر به هیپوکالمی می گردد. در موارد نادر، آن را هم می توان در خصوص دیابت نوع 2 مشاهده کرد.

سندرم کوشینگ:

با افزایش فراوری کورتیزول تعیین می گردد که منجر به از دست رفتن یون های پتاسیم و حفظ یون های سدیم می گردد.

مسائل دستگاه گوارش

شرایط خاصی از بیماری مانند اسهال یا استفراغ می تواند منجر به از دست رفتن بیش از حد پتاسیم گردد. انعقاد یا استفاده بیش از حد مسهل ها بعلاوه می تواند باعث ایجاد هیپوکالمی گردد. هیپوکالمی قابل توجه در افراد مبتلا به ایلئواستومی یا سایر اعمال جراحی روده رخ می دهد. آدنوم ویولوز نوعی پولیپ روده ای است که می تواند دفع بیش از حد پتاسیم از روده بزرگ را افزایش دهد.

داروها

سطوح پتاسیم پایین ممکن است به اسم یک عارضه جانبی داروهای خاصی نظیر دیورتیک ها ، ملین ها، انسولین، پردهمون، آمفوتریسین B و آمینوگلیکوزید ها مانند تبرامایسین یا جنتامایسین ایجاد گردد. داروهای مورد استفاده برای آمفیزم یا آسم مانند استروئید ها، برونش دیابتی ها یا تئوفیلین ممکن است منجر به کاهش سطح پتاسیم گردد.

علائم

بعضی از علائم رایج کمبود پتاسیم عبارتند از:

خستگی

فشار خون

مسائل قلب

هضم نامناسب

رشد استخوانی عقب مانده

صرف نظر از علل فوق، اختلال در تعادل بین محتوای پتاسیم داخل سلولی و خارج سلولی، منجر به تغییر غلط پتاسیم داخل سلول می تواند سطوح پتاسیم مایع خون را کاهش دهد. سطح پتاسیم بسیار پایین (کمتراز 2.5 میلی اکی والان بر لیتر می تواند تهدید کننده زندگی باشد و به درمان فوری احتیاج دارد.

منبع مقاله : برگرفته از: سایت بازل

منبع: راسخون